صرفا جهت زنده ماندن وبلاگ
۷ ماه گذشت و در این ۷ ماه گذشته غیر از پاسخ به کامنت‌های سایت هیچ فعالیتی دیگری نداشته‌ام.
با خودم گفتم این پست را بگذارم تا درگیر کمال‌گرایی نشوم (perfectionism) و بتوانم پست‌های بیشتر بگذارم.
در ساخت و تولید نرم‌افزار اگر درگیر کمال‌گرایی شویی به جرآت می‌توان گفت آن نرم‌افزار هرگز منتشر نخواهد شد.
و در ادامه همین الان که در حالیکه این پست را می نویسم، به هیچ عنوان شرایط مطلوبی برای نوشتن ندارم 🙂 اما با خود عهد بسته بودم که اگر از آسمان شهاب سنگی به بزرگی ماه به سمت ما بیاید من از نوشتن دست برندارم و این پست را منتشر کنم.
و در آخر زین پس با خود عهد بسته‌ام پست بیشتری منتشر کنم. از آنجایی که مخاطب کمی دارم اگر در بین پاراگراف‌ها یک جسد پنهان کنم کسی متوجه آن نخواهد بود و در نتیجه می‌توانم بدون اینکه درگیر کمال‌گرایی شوم پست بیشتر منتشر کنم.
ماشاالله مهندس ادامه بده
همین کامنت خودش انگیزست برای ادامه دادن 🙂
و البته از این پست ۶ ماه گذشته و ما منتظر پست بعدی هستیم
من کامنت قبلی پاک کردم و اشتباهی پاسخ داده بودم به شما، سپاس از لطف شما حتما پست جدید میذارم
خب معلومه روزمرگی هات برات اونقدر جذاب و پر چالش نیست که ازشون برامون پست بذاری.
می‌تونه درسته باشه، اینقدر درگیر روزمرگی شدم که دست و دلم به نوشتن نمیره، ولی خب تو سه ماه گذشته یک تجربه جدید داشتم که حتما تو این وبلاگ پستش میکنم